Το σύνδρομο Asperger αποτελεί μια από τις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος. Τα άτομα τα οποία έχουν διαγνωστεί από το συγκεκριμένο σύνδρομο έχουν περισσότερο ανεπτυγμένες δεξιότητες σε σχέση με τα άτομα με αυτισμό.
Συνήθως έχουν υψηλότερο IQ, καλές ικανότητες χειρισμού της γλώσσας, ενώ αντιμετωπίζουν αρκετές δυσκολίες στις κοινωνικές συνδιαλλαγές τους. Δυσκολεύονται να συμμετάσχουν σε μια συζήτηση, παρουσιάσουν αδυναμία ως προς την βλεμματική επαφή, ενώ κάνουν έντονη χρήση της γλώσσας του σώματος και των εκφράσεων του προσώπου με στόχο την επικοινωνία.
Είτε δείχνουν υπερευαισθησία, είτε μεγάλη αδιαφορία στα αισθητηριακά ερεθίσματα του περιβάλλοντός τους, δεν διατηρούν εύκολα σταθερές σχέσεις, ενώ λόγω των εμμονικών ενδιαφερόντων συνήθως χρησιμοποιούν συγκεκριμένα αντικείμενα, φράσεις, κινήσεις.
Το σύνδρομο ασπεργκερ ονομάστηκε έτσι από τον Αυστριακό παιδίατρο Haans Asperger όπου το 1944 διέγνωσε την συγκεκριμένη συμπτωματολογία ως μεμονωμένη διαταραχή. Το 1994, το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας (DSM-IV) συμπεριέλαβε το Άσπεργκερ.
Ενδείξεις και συμπτώματα
- Ομιλία με έλλειψη ρυθμού και παράξενη τονικότητα
- Μη προσαρμογή της έντασης της φωνής με βάση τις συνθήκες (π.χ σινεμά)
- Τάση απομόνωσης λόγω αδυναμίας επικοινωνιακών δεξιοτήτων
- Ελλειπής κινητικός συντονισμός και αδέξιες κινήσεις
- Κυριολεκτική σκέψη καθώς παρουσιάζουν δυσκολία στην μεταφορική γλώσσα όπως και σε αστεία που έχουν να κάνουν με την έμμεση γλώσσα.
- Δίνουν μεγάλη προσοχή στην λεπτομέρεια.
- Τα άτομα με Άσπεργκερ δεν επιθυμούν αλλαγές και διαταραχή της ρουτίνας τους.
Αιτίες εμφάνισης Άσπεργκερ
Οι παράγοντες οι οποίοι οφείλονται για την παρουσία του συνδρόμου θα μπορούσαν να χωριστούν σε γενετικούς και περιβαλλοντικούς.
Όσον αφορά τους γενετικούς παράγοντες έχουμε:
- Επιλεκτική αποβολή των γονέων
- Γονιδιακές αλλοιώσεις
- Παράγοντες κληρονομικότητας
Σχετικά με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, οι οποίοι συνδέονται με το σύνδρομο Ασπεργκερ έχουν να κάνουν με:
- Έκθεση σε τοξικές ουσίες
- Απότομες διατροφικές αλλαγές
- Διαταραχές σε συμπεριφορά και επικοινωνία του γονέα
Διάγνωση
Για την διάγνωση του συνδρόμου Ασπεργκερ θα χρειαστεί η συνδρομή ειδικού όπως παιδοψυχιατρος ή ειδικός σε θέματα αυτισμού. Η διαδικασία θα είναι περίπλοκη και σίγουρα χρονοβόρα ωστόσο είναι η μοναδική οδός για την παροχή έγκυρης διάγνωσης και σωστής θεραπευτικής προσέγγισης.
Οι διαδικασία για την διάγνωση είναι η εξής:
- Συνάντηση και συζήτηση με τον ασθενή
- Συνάντηση και συζήτηση με τους γονείς και φροντιστές – παιδαγωγούς του παιδιού
- Αξιολόγηση από εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό
- Αξιολόγηση κοινωνικό – συμπεριφορικών συμπτωμάτων
Πώς είναι τα παιδιά με σύνδρομο Asperger;
Τα παιδιά με Asperger δεν παρουσιάζουν αποκλίνουσα εμφάνιση από τη κανονική, ούτε καθυστερήσεις στη γλωσσική ή στη νοητική τους ανάπτυξη. Ωστόσο, όπως προ είπαμε, ενδέχεται να παρουσιάσουν προβλήματα στο επικοινωνιακό, αλληλεπιδραστικό και συμπεριφορικό τομέα.
Ενισχύοντας συναισθηματικά και όχι μόνο ένα παιδί με σύνδρομο Asperger
· Άμεση και σαφής επικοινωνία
· Διατήρηση υπομονής και ανεκτικότητας στην επικοινωνία
· Χρήση οπτικών βοηθημάτων (π.χ μέθοδοι teacch και pecs)
. Ενθάρρυνση για τη βελτίωση κοινωνικών δεξιοτήτων και αλληλεπίδρασης
· Παροχή ψυχο-συναισθηματικής υποστήριξης
· Προσφυγή σε κατάλληλες δομές για τη παρακολούθηση προγραμμάτων συμπεριφορικής και όχι μόνο θεραπείας
Συμπέρασμα
Κατανοώντας τα άτομα με σύνδρομα Asperger, βρισκόμαστε ένα βήμα πιο κοντά στην υποστήριξή τους. Πρέπει να θυμόμαστε ότι όλα τα άτομα με Asperger είναι μοναδικά και κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική η συνεργασία μαζί τους με κύριο στόχο την εύρεση στρατηγικών για την βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.
Βούρτσης Χρήστος
Ειδικός Παιδαγωγός
