Συμβουλές για τη δημιουργία ενός οργανωμένου και ασφαλούς περιβάλλοντος για παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού.
Το πρώτο και το πιο σημαντικό πράγμα που ενδιαφέρει τους γονείς ενός παιδιού που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού είναι η ασφάλειά του. Η ασφάλεια ενός παιδιού δεν θα πρέπει να είναι μονόπλευρη, δίνοντας κανείς βαρύτητα, μόνο στις εξωτερικές δραστηριότητές του και την απουσία του από το «προστατευμένο» χώρο του σπιτιού. Παράλληλα, οι γονείς θα πρέπει να σκεφτούν και να μεριμνήσουν για την ασφάλεια του παιδιού στο ίδιο του το σπίτι (ακόμα και το δωμάτιό του). Δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι το σπίτι μπορεί να αποτελέσει ένα ασφαλές μέρος για ένα τέτοιο παιδί, ιδίως όταν αυτό δεν λαμβάνει υπόψιν του τη παρουσία του.
Δεν είναι λίγες οι φορές σύμφωνα με τις οποίες σπίτια, στα οποία κατοικούν άτομα που ανήκουν στο φάσμα, είναι με τέτοιο τρόπο εξοπλισμένα που μπορούν να θεωρηθούν επικίνδυνα. Για παράδειγμα αιχμηρά αντικείμενα, πολλά διακοσμητικά, βαριά και γυάλινα αντικείμενα, ράφια με βιβλία ή άλλα αντικείμενα μπορούν να αποτελέσουν εστίες προσοχής γι’ αυτά τα παιδιά και τελικά να αποδειχθούν επικίνδυνα. Επίσης, φάρμακα, απορρυπαντικά και άλλα διάφορα χημικά, καλό θα ήταν να βρίσκονται σε ένα σημείο που το παιδί να μην έχει πρόσβαση.
Όσον αφορά το προσωπικό χώρο του παιδιού, δηλαδή το δωμάτιό του, καλό θα ήταν να μην υπάρχει πληθώρα παιχνιδιών στο οπτικό πεδίο του παιδιού. Οτιδήποτε μπορεί το παιδί να σκαρφαλώσει ή να το εκθέσει σε οποιοδήποτε κίνδυνο θα πρέπει να παραμεριστεί.
Πώς θα επιτύχουμε λοιπόν ένα ασφαλές και οργανωμένο περιβάλλον;
Καταρχάς, πρέπει να επισημανθεί ότι τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού, χρειάζονται πολλές στιγμές μέσα στην ημέρα να χαλαρώσουν, να αποσυμπιεστούν και να απομονωθούν. Μια είδους «έκρηξη» ή διέγερση από εξωτερικούς παράγοντες μπορεί να οδηγήσουν το παιδί σε ανεπιθύμητες και επικίνδυνες κινήσεις. Η αισθητηριακή χαλάρωση είναι ένας τρόπος να αποφύγουμε τέτοιες συμπεριφορές ή αυτοτραυματικές τάσεις.
Η αισθητηριακή χαλάρωση μπορεί να επιτευχθεί με το χαμηλό φως στο δωμάτιο και με αναμμένα μερικά χρωματιστά φώτα. Διάφορα παιχνίδια που πωλούνται στο εμπόριο και αφορούν την αισθητηριακή χαλάρωση είναι επίσης πολύ χρήσιμα. Ο περιορισμός σκληρών επιφανειών στο χώρο του παιδιού και αντίθετα η χρήση μαξιλαριών και άλλων μαλακών αντικειμένων, όπως κουβέρτες και ίσως κάποια προστατευτικά μαλακά αντικείμενα από καουτσούκ για τους τοίχους, επίσης είναι τρόποι προστασίας και χαλάρωσής του.
Οι κλειδαριές ασφαλείας τόσο σε ντουλάπια του σπιτιού που περιέχουν αιχμηρά ή επικίνδυνα αντικείμενα για το παιδί, όπως και κλειδαριά στη κεντρική πόρτα του σπιτιού αποτελούν αναγκαία αντικείμενα. Παράλληλα, έχουν σχεδιαστεί ειδικά κρεβάτια με προστατευτικά καλύμματα, ώστε το παιδί να παραμένει ασφαλές και κατά τη διάρκεια του ύπνου του.
Τέλος, η ασφαλής και λειτουργική ύπαρξη ενός παιδιού που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού στο προσωπικό του χώρο, μπορεί να στεφθεί από μεγαλύτερη επιτυχία, όταν σε διάφορα σημεία του σπιτιού τοποθετηθούν φωτογραφίες, λέξεις, εικόνες, χρώματα και υφές. Όλα αυτά, καλούν τα παιδιά να κατανοήσουν καλύτερα, το χώρο που ζουν και να το κατευθύνουν κατάλληλα, αποφεύγοντας την πιθανή σύγχυση και ανεπιθύμητη συμπεριφορά.
ΒΟΥΡΤΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
