Κώφωση -βαρυκοϊα
Στην προσπάθεια μας να προσδιορίσουμε τον ορισμό της έννοιας «κώφωση», ερχόμαστε αντιμέτωποι με δυσκολίες για τον καθολικό ορισμό της. Σε πολλά κωφά άτομα δεν αρέσει ο όρος κώφωση διότι περιλαμβάνει και την έννοια της παθολογίας.
Στην παρούσα μελέτη με τον όρο κώφωση- βαρύκοια κάνουμε αναφορά σ’ ένα ευρύ φάσμα ακουστικών δεξιοτήτων απ’ τη μερική έως την ολική απώλεια της ακοής.
Συγκεκριμένα στην Ελλάδα παρατηρούνται σπάνιες περιπτώσεις κατά τη διάρκεια της βρεφικής ηλικίας και οι οποίες γίνονται σπάνια αντιληπτές μέχρι την ηλικία του 1 έτους.
Το σύνηθες ηλικιακό φάσμα διάγνωσης είναι από 12-25 μηνών. Όσο πιο έγκυρη είναι η διάγνωση τόσο πιο θετικά αποτελέσματα θα υπάρξουν ως προς την επιρροή της ωρίμανσης και της ανάπτυξης του παιδιού, τόσο στην ακοή όσο και στο λόγο.
Όσον αφορά την εμφάνιση και ύπαρξη ενδείξεων κώφωσης σε παιδιά, οι γονείς μπορούν να συμβουλευτούν μια αντίστοιχη ομάδα επιστημόνων για μια ολοκληρωμένη άποψη και πρακτικές διαχείρισης.
Επιστήμονες όπως λογοθεραπευτές, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής, όπως και ιατροί διαφόρων ειδικοτήτων μπορούν να κατευθύνουν τους γονείς ή κηδεμόνες για την καταλληλότερη πρακτική διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουν! Στο σημείο αυτό αξίζει να υπογραμμιστεί η ετοιμότητα και η συνεργατικότητα, τις οποίες οφείλουν να επιδείξουν οι γονείς προκειμένου να επωφεληθεί το παιδί.
Μέτρα πρόληψης/ αποκατάστασης
- Ολικός έλεγχος ακοής νεογνών
- Επανέλεγχος των παιδιών προσχολικής ηλικίας
- Παραπομπή γονέων και επιστημόνων σε αξιολογικά κέντρα
- Αποφυγή έκθεσης σε θόρυβο
Απώλεια ακοής
Διάφορες ερωτήσεις απασχολούν την επιστημονική και όχι μόνο κοινότητα σχετικά με την απώλεια ακοής σε παιδιά!
- Είναι συχνή η απώλεια ακοής στα παιδιά;
Σε έρευνα που πραγματοποίησε το κέντρο ελέγχου και πρόληψης ασθενειών δείχνει ότι 1 στα 1000 νεογνά παρουσιάζουν κάποιου είδους απώλεια ακοής. Αντίστοιχα στις ηλικίες από 3-17 ο αριθμός ανέρχεται 5 στα 1000 παιδιά.
- Ποιες είναι οι αιτίες εμφάνισης;
Πολλές απόψεις έχουν εκφραστεί ανά καιρούς, με πιθανές αιτίες να είναι είτε προγεννητικες ή επίκτητες. Σε αρκετές περιπτώσεις είναι δύσκολος ο εντοπισμός της πραγματικής αιτίας. Παρόλα αυτά στις μισές περίπου περιπτώσεις είναι η κληρονομικότητα από κάποιο γονέα.
- Υπάρχει κάποια μέθοδος αντιμετώπισης;
Ο σχεδιασμός της αντιμετώπισης εξαρτάται από το ποσό σοβαρή είναι μια κατάσταση. Πιο συχνή και αποτελεσματική λύση για τη παιδική απώλεια ακοής είναι τα ακουστικά βαρυκοϊας και τα κοχλιακά εμφυτεύματα, σε συνδυασμό πάντα με λογοθεραπεία.
Γλωσσική συμπεριφορά παιδιού με κώφωση και παιδιού με απώλεια ακοής.
Τα άτομα με κώφωση και τα άτομα με απώλεια ακοής αντιμετωπίζουν προβλήματα στη γλωσσική επικοινωνία. Η διαφορά της μιας περίπτωσης με την άλλη είναι ότι στη περίπτωση της κώφωσης τα άτομα ακούν κάποιους ελάχιστους ήχους, από μια ομιλία για παράδειγμα, ωστόσο δεν μπορούν να συμμετέχουν επάξια σε μια συζήτηση γιατί δεν κατανοούν το πλήρες περιεχόμενό της.
Τα άτομα με κώφωση διαχωρίζονται σε δύο κατηγορίες ανάλογα με το πότε αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ακοής. Η πρώτη κατηγορία είναι η προγλωσσική κώφωση στην οποία τα άτομα είναι κωφά από τη γέννησή τους και η δεύτερη κατηγορία είναι η μεταγλωσσική κώφωση στην οποία τα άτομα γίνονται κωφά ση διάρκεια της ζωής τους κυρίως λόγω κάποιου ατυχήματος. Τα άτομα με προγλωσσική κώφωση είναι πολύ πιο δύσκολο να αναπτύξουν γλωωσικές δεξιότητες.
Σίγουρα υπάρχει διαφορά ανάμεσα στις δύο κατηγορίες κυρίως όταν αναφερόμαστε στην κοινωνική τους ανάπτυξη. Στην περίπτωση της προγλωσσικής κώφωσης τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα.
Τα άτομα με δυσκολίες ακοής χρησιμοποιούν κατάλληλα μέσα(ακουστικά) για την κατανόηση ήχων, όπως της ομιλίας. Σαν κατηγορία είναι πιο κοντά στα άτομα με ομαλή ακοή παρά στα άτομα με κώφωση.
Τα άτομα με απώλεια ακοής ανάλογα με το βαθμό της κώφωσής τους έχουν και διαφορετική λεκτική επικοινωνία. Για παράδειγμα ένα παιδί με βαριά απώλεια ακοής δεν μπορεί να έχει καμία λεκτική επικοινωνία όπως και τα άτομα με κώφωση. Στόχος στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η εξάσκηση της νοηματικής και της γλώσσας του σώματος.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Στασινός, Δ. (2016). Η ειδική εκπαίδευση 2020 plus για μια συμπεριληπτική ή ολική εκπαίδευση στο νέο-ψηφιακό σχολείο με ψηφιακούς πρωταθλητές. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήσης.
ΒΟΥΡΤΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ